Zenith Flex

Słowniczek

Angiografia – metoda badania rentgenowskiego wykorzystująca kontrast (barwnik) wstrzykiwany do krwiobiegu w celu uwidocznienia przepływu krwi przez naczynia krwionośne.

Angiogram – obraz wykonany podczas angiografii.

Aorta – główna tętnica, doprowadzająca krew z serca do pozostałych części ciała.

Embolizacja – proces celowego zablokowania naczynia krwionośnego lub narządu za pomocą materiału tworzącego zator.

Kontrast (barwnik) – płynny barwnik wstrzykiwany do krwiobiegu, aby uwidocznić naczynia krwionośne w badaniu rentgenowskim lub tomografii komputerowej.

Koszulka – długa plastikowa rurka, w której znajduje się stent-graft wewnątrznaczyniowy

MRI (obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego) – sposób wykonywania szczegółowych obrazów ciała. Skaner MRI wykorzystuje pola magnetyczne i fale radiowe do tworzenia obrazów.

Odgałęzienia naczyń – naczynia krwionośne odchodzące od aorty, takie jak tętnica nerkowa i krezkowa górna.

 Otwarta operacja naprawcza – rodzaj zabiegu chirurgicznego wykonywanego w celu leczenia tętniaka. Aby dotrzeć do tętniaka, lekarz przecina ścianę jamy brzusznej lub bok pacjenta. Lekarz dokonuje naprawy aorty, zastępując odcinek zawierający tętniak rurką z tkaniny zwaną stentgraftem. Stentgraft zostaje wszyty na miejsce i pełni rolę zastępczego naczynia krwionośnego.

Pęknięcie – rozerwanie ściany naczynia krwionośnego powodujące poważne krwawienie wewnętrzne.

Pień trzewny – tętnica zaopatrująca w krew wątrobę, żołądek, śledzionę i inne narządy.

Stentgraft wewnątrznaczyniowy –proteza naczyniowa umieszczona wewnątrz naczynia objętego zmianami chorobowymi bez stosowania otwartych technik chirurgicznych. Stentgraft tworzy nowy kanał, przez który przepływa krew.

Stenty – metalowe części stentgraftu wewnątrznaczyniowego, które wspierają go i utrzymują na miejscu.

Tętniak – wybrzuszenie lub rozdęcie (powiększenie i utrata grubości) osłabionego obszaru naczynia krwionośnego.

Tętniak aorty piersiowo-brzusznej (TAAA) – rozdęcie, czyli powiększenie aorty, głównej tętnicy doprowadzającej krew z serca do pozostałych części ciała, w części aorty, która przebiega poprzez okolicę klatki piersiowej i jamy brzusznej (żołądka).

Tętnica krezkowa górna – główna tętnica, która odchodzi od aorty i doprowadza krew do jelita i trzustki.

 Tętnice biodrowe (wspólne) – dwa duże naczynia krwionośne łączące dolny koniec aorty z tętnicami biodrowymi wewnętrznymi, biodrowymi zewnętrznymi i udowymi w każdej z nóg.

Tętnice nerkowe – dwa naczynia krwionośne odchodzące od aorty, które dostarczają krew do nerek.

Tętnice udowe – dwa naczynia krwionośne (jedno w każdej nodze), które doprowadzają krew do okolicy udowej każdej nogi. Lekarze mogą wykorzystywać tętnice udowe jako drogę dostępu do tętnic biodrowych i aorty.

Tomografia komputerowa (TK) – szereg skomputeryzowanych zdjęć rentgenowskich, które składają się na obraz tętniaka.

Ultrasonografia (USG) – metoda tworzenia obrazów części ciała za pomocą fal dźwiękowych o wysokiej częstotliwości.

Wewnątrznaczyniowy – znajdujący się wewnątrz naczynia krwionośnego.

Wewnątrznaczyniowy zabieg naprawczy – umieszczenie stentgraftu wewnątrznaczyniowego w celu odcięcia (wyłączenia) tętniaka. Zamiast dużego nacięcia jamy brzusznej lekarz wykonuje małe nacięcie obok każdego biodra (w pobliżu zachyłku między brzuchem a udem), aby dotrzeć do tętnic udowych (naczyń krwionośnych). Przez te małe nacięcia wprowadza się stent-graft (rurkę z tkaniny) poprzez tętnice udowe.  Stentgraft tworzy nowy kanał, przez który przepływa krew.

Przewodnik pacjenta - Zenith Flex PDF

Rynek Zdrowia -Wyższy poziom technologii


Magazyn Lubelski