Ocenia się , że przełyk Barretta wystąpi u ok. 15% osób z chorobą refluksową przełyku. U pacjentów z przełykiem Barretta wystąpienie w obrębie nabłonka walcowatego ognisk dysplazji związane jest ze zwiększonym ryzykiem gruczolakoraka przełyku.
Phoa i współautorzy przeprowadzili badanie, którego celem było określenie skuteczności ablacji błony śluzowej przełyku prądem o częstotliwości radiowej w zapobieganiu nowotworzeniu. W eksperymencie wzięło udział 136 chorych z przełykiem Barretta, u których stwierdzono występowanie zmian dysplastycznych w przełyku. Długość okresu obserwacyjnego wynosiła od 2 do 6 lat. Chorzy byli losowo przydzielani do grupy badanej i kontrolnej.
Za punkt końcowy przyjeto wystąpienie wysokiego stopnia dysplazji lub nowotworu po trzech latach od kwalifikacji do badania. Oceniani również działania niepożądane, zanik dysplazji i metaplazję jelitową. Stwierdzono, że zabieg ablacji był związany z wielokrotnie mniejszą częstotliwością postępowania nowotworzenia ( 1.5% względem 26.5%,p<0.001 ).
U 93% pacjentów poddanych ablacji stwierdzono ustąpienie dysplazji, a u 88% cofnięcie się metaplazji jelitowej. W grupie kontrolnej odsetki te wyniosły odpowiednio 28% i 0%.
Badanie zakończono wcześniej niż planowano,by umożliwić pacjentom wcześniej należącym do grupy kontrolnej dostęp do leczenia ablacyjnego. Autorzy stwierdzili, że ablacja błony śluzowej przełyku Barretta z dysplazją prądem o częstotliwości radiowej prowadziła do zmniejszenia ryzyka postępu nowotworzenia w okresie 3 lat*
Źródło: Phao KN, van Vilsteren FGI, Weusten,et al. Radiofrequency Ablation vs. Endoscopic Surveillance for Patients With Barrett Esophagus and Low-Grade Dysplasia.A Randomized Clinical Trial. JAMA.2014;311(12);1209-1217
